شيخ كلينى رضوان اللّه عليه در كتاب «كافى» از ابو بصير، از امام صادق عليه السّلام اين دعا را براى وداع ماه رمضان روايت كرده:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ إِنْ كَانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي أَوْ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ لا يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هَذَا الشَّهْرُ إِلا وَ قَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ بِمَحَامِدِكَ كُلِّهَا أَوَّلِهَا وَ آخِرِهَا مَا قُلْتَ لِنَفْسِكَ مِنْهَا وَ مَا قَالَ الْخَلائِقُ الْحَامِدُونَ الْمُجْتَهِدُونَ الْمَعْدُودُونَ [الْمُعَدِّدُونَ ] الْمُوَفِّرُونَ [الْمُؤْثِرُونَ ] ذِكْرَكَ وَ الشُّكْرَ لَكَ الَّذِينَ أَعَنْتَهُمْ عَلَى أَدَاءِ حَقِّكَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِكَ مِنَ الْمَلائِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَصْنَافِ النَّاطِقِينَ وَ الْمُسَبِّحِينَ لَكَ مِنْ جَمِيعِ الْعَالَمِينَ،
خدايا تو در كتاب فرو فرستاده ات فرمودی: «ماه رمضان كه در آن قرآن نازل شده» ، و اين است ماه رمضان كه گذشت، به جلوه كريمت، و كلمات كاملت، از تو می خواهم، اگر بر من گناهی باقى مانده، كه نيامرزيده اى، يا مى خواهى بر آن عذابم كنى، يا به آن مرا بسنجى، اينكه سپيده امشب طلوع نكند، يا اين ماه بگذرد، مگر اينكه آن گناه را از من آمرزيده باشى، اى مهربان ترين مهربانان، خدايا تو را ستايش به همه ستايش هايت آغاز و انجام آن، چه آن ستايش هايى كه براى خود گفتى، و چه آنچه آفريدگان ستايش كننده و كوشنده و شمارنده و فراوان بجا آورنده ذكر و سپاست گفته اند، آنان كه بر اداى حقّت، يارى شان نمودى، از گروه های آفريدگانت: از فرشتگان مقرّب، و پيامبران، و رسولان، و طبقات گويندگان، و تسبيح كنندگان حضرتت، از همه جهانيان