امیرالمؤمنین علیه‏السّلام فرمود:

زمانی می‏ آید که کسی نجات نمی‏ یابد مگر مؤمن خداپرستِ بی‏ نام و نشان که اگر (در مجالس) حاضر گردد او را نشناسند و اگر غائب شود کسی درصدد جستجویش برنیاید، این اشخاص چراغهای هدایت و نشانه‏ های روشن برای ره پویان در شب تاریک هستنددر میان مردم برای فتنه و سخن چینی رفت و آمد نمی‏ کنند، عیب و بدی مردم را آشکار نمی‏ کنند، نادان و بیهوده‏ گو نیستند، خداوند درهای رحمت خود را بر آنان می‏ گشاید و سختی عذاب خود را از آنان برمی‏دارد.

ای مردم زمانی بر شما می ‏آید که اسلام وارونه شود مانند برگشتن ظرف که آنچه در آن است بریزد، ای مردم خداوند شما را امان داد از اینکه به شما ظلم کند ولی پناه نداد از اینکه امتحان کند (حتما امتحان می‏شوید) و همانا (خداوندی که) برترین و بزرگترین گوینده‏ هاست فرموده است: «ان فی ذلک لآیات و ان کنا لمبتلین» [1] همانا در آن حادثه (طوفان نوح) نشانه‏هائی است و ما امتحان می‏کنیم. [2] .