امام علي (عليه سلام ) در مورد روزه بى ارزش میفرمایند:
کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.
چه بسا روزه‏ دارى که از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره ‏اى ندارد و چه بسا شب زنده ‏دارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمى‏ برد.

(نهج البلاغه، حکمت 145)

حکمت روزه از نگاه امام (ع)
حضرت در مورد حکمت روزه آن را آزمون اخلاص معرفی مینماید:
فرض الله … الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق‏امام على علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید
(نهج البلاغه، حکمت 252)